Zakończenie Roku 2014

Nasza Poetka w wierszu „Przemijanie”pisze:
Szept zegara rozsypuje ciszę,
zanim zginie w dalekich przestworzach.
I nakłania do nowych przemyśleń,
Jaką drogą i dokąd podążasz.
    Pomyślmy zatem jaka była historia życia każdego z nas w kończącym się roku 2014
Za nami 356 dni. To szmat czasu  - jak go wykorzystałem? Potrzebny nam jest rachunek sumienia….
Ile tego czasu poświęciłem Bogu na modlitwę, Mszę św., czytanie Pisma Świętego czy też pracy katolickiej? Ile poświęciłem mojej rodzinie? Ciągle zbyt mało. A czas….. pochłonął go moloch telewizji, która sieje zamęt, manipuluje w świadomości, zatruwa umysły i zniewala. Dziecko daremnie czekało na rozmowę czy spacer.
A może zbyt wiele wykrzyczałem słów, które zabolały, zraniły bliskich, i burzyły pokój rodzinny. Tak trudno o grosz, a roztrwoniony został na alkohol. Na odwiedziny czekali starzy rodzice, i chory przyjaciel. Nie udało się pójść, a może po prostu się nie chciało. A zmarnowany czas, który już nigdy nie wróci – ile można było zrobić dobra…
W naszych sumieniach i pamięci czytamy, że nie wszystko się powiodło, że dobra mogło i powinno być więcej, że słabość i grzech były naszym udziałem.
Mimo wszystko dobra, miłości, prawdy i piękna jest zawsze więcej, niż zła. I Ty, dobry, miłosierny Boże, jesteś zawsze z nami. W ten ostatni wieczór w roku śpiewamy Tobie hymn uwielbienia i dziękczynienia. Ciebie Boga wysławiamy! Niech będzie chwała, i cześć, i wielbienie za ogrom Twoich łask! Za Jezusa, Twojego Syna, za Kościół, za łaskę wiary, za Ojczyznę, za nasze rodziny i naszą parafię i za jeszcze jednej przeżyty rok.
Klękamy z miłością i podziwem przed cudem rodzącego się życia. W naszej parafii przyszło na świat w tym roku 38 dzieci, ( 21 mniej niż w tamtym)!!!!! które w swoim parafialnym kościele przyjęły sakrament chrztu i w ten to sposób stały się dziećmi Boga.
Przez troskę rodziców o dobre wychowanie, oparte na trwałych fundamentach wartości duchowych, ziarenko Bożego życia wyrosło w delikatny krzew wiary tak, iż inne dzieci mogły przyjąć po raz pierwszy Jezusa w Eucharystii w dniu 18 V. (I Komunia)
21 V – na  początku drogi do dorosłego życia Kościół postawił kolejną ewangeliczna ofertę naszej młodzieży, jaką był sakrament bierzmowania, który przyjęli dziewczęta i chłopcy z III klas gimnazjum w liczbie 70 oraz pięć osób poza parafią. 
Dziękujemy dziś Bogu za młode rodziny, szczególnie te, które w minionym roku przyjęły sakrament małżeństwa, a w naszej parafii było ich 23 .
Nie może dzisiaj w naszym sercu zabraknąć miejsca dla ludzi chorych, zniedołężniałych, w podeszłym wieku.. Aby wzmocnić tych ludzi, regularnie w każdy pierwszy piątek podążamy z posługą kapłańską, udzielając Komunii świętej, spowiadając i ubogacając sakramentem chorych. – około 70 osób na I piątki i święta.
W naszej parafii mamy diakona Maksymiliana. Jego świecenia diakonatu przeżywaliśmy w naszej parafii 1 VI.. Jeśli Bóg pozwoli to w przyszłym roku będą jego prymicje. Jest również kleryk Jakub na I roku seminarium. Módlmy się o nowe powołania do służby Bogu w kapłaństwie i zakonie spośród naszej wspólnoty parafialnej
Dzisiaj stają przed nami również zmarli. W ostatni dzień roku czujemy się jak w Dzień Zaduszny. Przypominamy sobie ze smutkiem tych 30 osób, które w tym roku odeszły od nas na zawsze.
  To jak funkcjonuje nasza parafia to zależy od nas wszystkich. Wszyscy jesteśmy jedną wielką rodziną, Dziękuję wszystkim którzy się włączyli w prace wokół kościoła i domów parafialnych,  wszystkim którzy przychodzili do pomocy w pracach porządkowych, za każdy gest i każdą godzinę poświęcona dla i na rzecz parafii – bo to nasza wspólna sprawa.
Dziękujemy dziś Bogu za przeżyty rok, za wszystkie jego łaski i dobrodziejstwa i przepraszamy za zło, za grzechy, wołając: „Święty Boże, Święty Mocny, Święty a Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami".
Co nas czeka? Ty Boże, jeden wiesz. A w nowy, nieznany rok, szczęśliwie prowadź i błogosław!                    (fragmenty kazania ks. Proboszcza na zakończenie roku).