10 rocznica beatyfikacji Edmunda Bojanowskiego.

13 czerwca  minęło 10 lat od chwili, gdy ojciec św. Jan Paweł II w Warszawie wraz z 108 polskimi męczennikami II wojny światowej, beatyfikował także Edmunda Stanisława Bojanowskiego (ur.1814 - zmarł 1871). Błogosławiony Edmund Bojanowski jawi się nam jako wspaniały przykład apostolstwa. Dostrzegł problem społeczny zaniedbanej wsi, opuszczonych dzieci i wszelkiej nędzy z tym związanej. Poświęcił więc wszelkie swoje siły, by uzdrowić tę sytuację w duchu Ewangelii. Nie bujał jednak w obłokach lecz okazał się niezwykłym realistą. Uznał za chybione szukanie pomocy z zewnątrz i postanowił pomóc środowiskom wiejskim, by własnymi wysiłkami dokonały "naprawy" bolesnej rzeczywistości. Zbierał więc wiejskie dziewczęta, kształcił je, by zdolne były stawić czoło potrzebom. Powołał do życia Zgromadzenie Sióstr służebniczek maryi Niepokalanej - największe do tej pory polskie zgromadzenie. Podjął odważnie różnego rodzaju inicjatywy (czytelnie, ochronki, szkoły, szpitale), zakreślił linie edukacji. To nie suche proponowanie martwych i skomplikowanych przepisów prawa, lecz tworzenie organów  z krwi i kości, pełnych życia, dynamizmu, entuzjazmu. Od  samego początku procesu beatyfikacyjnego  widziano w Bojanowskim przykład autentycznego apostolstwa człowieka świeckiego. Jego postawa, daleka od różnych form demagogii, stawiania się na świeczniku czy szukania poklasku, była wysiłkiem zmierzającym do przetwarzania bolesnej rzeczywistości, nawet za cenę własnej krwi. Inspiratorem była jego głęboka wiara oraz autentyczna i operatywna miłość. Czytając jego Dziennik, dostrzega się, że nie była to wiara czy pobożność egzaltowana, ale prosta , trzeźwa, pełna jednak optymizmu i mocy, nieugięta. Ileż radości sprawiał mu każdy dobry czyn, każda spowiedź, Msza Św., uczestnictwo w Nieszporach itd. Takie to wszystko było proste w jego pobożności.. By go naśladować, nie trzeba być teologiem ani uczonym. Trzeba po prostu naprawdę wierzyć, być złączonym z Panem i kochać każdego człowieka.

   Z okazji rocznicy beatyfikacji została w naszym kościele odprawiona Msza św. dziękczynna z prośbą o rychłą kanonizację, a po niej i po procesji Eucharystycznej Siostry nasze przygotowały program mający na celu przybliżyć nam sylwetkę tego niezwykłego świeckiego człowieka. Na koniec przez ucałowanie uczczono relikwie Błogosławionego, a Siostry wręczyły pamiątkowe obrazki i piernikowe serduszka.